Enigszins verrassend greep Elsa Rijpstra dit seizoen de winst op alle drie de ONK’s. Hoewel ze in haar jeugd al indrukwekkende prestaties had neergezet, was ze wat van de survivalrunradar verdwenen doordat ze vier jaar in Amerika woonde voor haar studie. Maar in juni 2023 keerde ze terug op Nederlandse bodem en pakte ze haar passie voor survivalrun weer op. En hoe! In een interview met de SBN vertelt ze meer over haar succesvolle seizoen.
Op haar negende was Elsa op zoek naar een sport waar ze al haar energie in kwijt kon. Ze kwam terecht bij survivalvereniging Leeuwarden (SVL) en was meteen verkocht. “Ik vond het helemaal geweldig. Heerlijk buiten klimmen en klauteren. Ik was een druk kind en survivalrun was perfect voor mij, want ik kon me zo heerlijk uitleven.” Twee jaar later deed ze voor het eerst mee met een wedstrijd in Leeuwarden. “Dat was heel leuk om te doen. Ik had al snel de smaak te pakken en nam steeds vaker deel aan wedstrijden. Al vrij snel stond ik regelmatig op het podium.” Zo won Elsa in de jeugd vijf keer op rij het klassement en het ONK JSR.
Amerika
Elsa was klaar voor de overstap naar de senioren, maar een studiekans in het buitenland kwam ertussen. Met een sportstudiebeurs voor hardlopen vertrok Elsa voor vier jaar naar Amerika. Het was een fantastisch avontuur, maar haar survivalrun-ambities kwamen daardoor op een lager pitje te staan. “Ik heb in Amerika veel aan hardlopen gedaan, waardoor ik wel fit bleef. Maar wanneer ik tussentijds terugkwam naar Nederland en deelnam aan een survivalrun-wedstrijd, was dat behoorlijk zwaar. Ik besefte dan echt hoe belangrijk die survivalruntrainingen zijn. Het klimmen in de hindernissen, dat was ik simpelweg niet meer gewend. De technieken zaten er nog wel in, maar de kracht die nodig was om soepel door de hindernissen te komen, ontbrak.”
In juni 2023 keerde Elsa terug naar Nederland en natuurlijk was ze snel weer te vinden in de touwen. “Ik had het wekelijkse survivalrunnen ontzettend gemist! En wat was ik blij dat ik weer kon klimmen en klauteren. Ik had een paar maanden de tijd om de training weer op te pakken voordat het seizoen begon. Het zou mijn eerste volledige seizoen bij de senioren zijn. Ik had er veel zin in en mijn doel was om op alle ONK’s op het podium te eindigen, maar ik wist niet zeker of dit haalbaar zou zijn. Ik was er natuurlijk een tijdje uit geweest en wist aan het begin van het seizoen niet helemaal wat mijn niveau zou zijn.”
Open Nederlands Kampioenschappen
Het eerste ONK van het seizoen stond gepland op 22 oktober 2023 in Neede. “Dat was het ONK KSR en ik was er wel blij mee dat de KSR als eerste op het programma stond. Dan kom je toch minder combi-hindernissen tegen. De wedstrijd verliep goed totdat ik bij het hakken kwam. Het was lang geleden dat ik hout had gehakt en ik verloor daar toch wat tijd. In de eindhindernis zag ik Bo de Groot vlak achter me, maar gelukkig slaagde ik er toch in om als eerste bij de bel te komen.” De eerste overwinning was binnen voor Elsa.
“Het was goed dat het volgende ONK, het ONK MSR in Westerbork, pas in januari gepland stond. Zo had ik nog een paar extra maanden om te trainen. Hoe mijn trainingsschema eruit ziet? Ik train zes keer per week, met één rustdag. Meestal zijn het vier hardlooptrainingen en twee survivalruntrainingen. Mijn kracht ligt in het hardlopen; daar maak ik het verschil ten opzichte van mijn concurrenten. Maar er is nog veel ruimte voor verbetering in de hindernissen, daar werk ik nu hard aan.”
In Westerbork nam Elsa direct een voorsprong die ze gedurende het hele parcours wist vast te houden. En zo won Elsa ook het ONK MSR, en dat was toch enigszins verrassend. “In het begin merkte ik dat ik een beetje een onbekende naam was. Natuurlijk had ik in de jeugd goede resultaten behaald, maar dat was niet bij iedereen bekend. Ik moest ook vanuit een latere startgroep beginnen. Maar eigenlijk vond ik dat wel prima, om vanuit de achtergrond naar voren te komen. Zo stond er minder druk op mij, alhoewel die druk natuurlijk toenam naarmate ik meer wedstrijden won en de ONK’s op mijn naam schreef. Voor het ONK LSR in Bathmen merkte ik een dag van tevoren wel dat ik wat meer zenuwen had.”
Met haar vader, zusje (de hele familie Rijpstra heeft inmiddels het survivalrun-virus te pakken) en vriend die meefietsten en aanmoedigden, ging ook de titel in Bathmen naar Elsa. “Ook dit was een spannende strijd! Helena Schuster uit Duitsland bleef lang in de buurt en het duurde even voordat ik een voorsprong kon nemen. Vooral die apenhang over het water was zwaar. Dan voel je echt die verzuring… Gelukkig kon ik het volhouden en als eerste de bel bereiken.”
Trilogie
Voor het eerst bij de senioren en direct de ONK-trilogie veroveren; een ontzettend knappe prestatie. Daarmee verraste Elsa ook zichzelf: “Dit seizoen vielen voor mij alle puzzelstukjes op hun plek. Ook de opbouw van de ONK’s, met eerst de KSR gevolgd door de MSR en LSR, was perfect voor mij. Wel moet ik zeggen dat de KSR mijn beste afstand is. Dat is natuurlijk de kortste afstand en dan herstelt je lichaam gewoon sneller. Ik denk niet dat ik meer dan één of twee LSR’s in een seizoen zal doen, simpelweg omdat mijn lichaam dan te lang nodig heeft om te herstellen. Maar als ik fit blijf, staan natuurlijk ook volgend seizoen alle ONK’s in mijn agenda.”
“In de zomer wil ik vooral fysiek sterker worden. Ik merk dat ik bij de krachthindernissen nog steeds flink moet aanpoten en vaak wat tijd verlies. Daar wil ik graag aan werken tijdens de zomermaanden, zodat ik hopelijk volgend seizoen weer kan meestrijden voor het podium op de ONK’s. Natuurlijk zou het geweldig zijn om opnieuw alle drie de titels te veroveren, maar ik ben me er ook van bewust dat er bij survivalrun van alles kan gebeuren waardoor dat niet zou lukken. Het enige wat ik kan doen, is mijn uiterste best doen. Dan zie ik wel wat het me brengt.”
Bij de mannen wist Jesse de Heer ook alle drie de ONK’s op zijn naam te schrijven. En interview met hem volgt later op onze website.
