Survivalrun Buren door Monica van Grondelle

Op Tweede Paasdag ben ik met de voorspelling voor heerlijk weer enthousiast in de auto gestapt richting Buren. De bordjes onderweg gaven de route al duidelijk aan, een voorproefje van hoe de hele survivalrun opgezet was. Bij de start mijn T-shirt opgehaald en nog even heerlijk in het zonnetje gezeten voordat het zo ver was om te mogen starten.

Twintig minuten voor mijn eigen start zou iemand starten waar ik graag samen mee zou willen lopen. Na kort overleg met de wedstrijdcommissie was het geen enkel probleem voor hen om mijn collega survivalrunner later te laten starten. Daarom konden wij beiden, na het startschot van 10:30, beginnen aan de zware variant van de 8 km survivalrun. Toen wij ons verzamelden in het startvak werd ons de belangrijkste regel van de survivalrun nog even uitgelegd “gedurende de hele survivalrun blijven lachen”. Dit was dan ook ons motto voor deze survivalrun.

Na een kort stukje lopen met wat simpele korte hindernissen kwamen we aan bij de eerste combi. Op het eerste oog was het principe hetzelfde als vorig jaar, alleen was deze nu nét een stukje zwaarder dan afgelopen jaar. Na de korte touwtjes moesten we onder een balk door en gevolgd door een stukje apenhang, waarna als afsluiting nog een aantal verticale balken gedaan mochten worden. Voor ons waren deze zonder touw of bovenbalk.

Zo waren er dit jaar los van de eerste combi nog een aantal kleine aanpassingen die het net een beetje zwaarder maakten. De hindernissen tijdens de survivalrun van Buren waren erg leuk opgezet. De toporganisatie heeft met fijne vrijwilligers voor een geweldige survivalrun gezorgd!